| Pulsowi Ponii należy pogratulować wyszukania i zaprezentowania czytelnikom obrazu, którego autorem jest Eugene von Guerard, członek ekspedycji Von Nemayera w 1862 r. Ci czytelnicy, którzy kiedykolwiek byli na Mt Kościuszko i pamiętają widok w kierunku północno - wschodnim, lub też zrobili zdjęcia w tym kierunku, zapewne ze zdumieniem przyglądają się dziełu Guerarda i nie są w stanie dopatrzeć się podobieństwa z tym, co sami oglądali na własne oczy.
Link do artykułu i omawianego obrazu von Guerarda
To nieporozumienie ma fundamentalne znaczenie w rozumieniu definicji Mt Kościuszko obecnie i ponad półtora wieku temu, przede wszystkim przez Pawła Edmunda Strzeleckiego. Trzeba powiedzieć, że współczesna definicja Mt Kościuszko różni się od definicji Strzeleckiego.
Obecnie, na wierzchowinie Gór Śnieżnych wyróżniamy najwyższy wierzchołek o nazwie Mt Kościuszko i kilkanaście mniejszych (zależnie od definicji wierzchowiny i stopnia szczegółowości), jednakże przekraczających 2000 m npm.
Jak dowodzi Alan Andrews, do którego argumentów dołożyłem parę własnych w artykule STRZELECKI W KRZYWYM ZWIERCIADLE
Strzelecki nazwał cały masyw najwyższych wzniesień szczytem Kościuszki. Obecny wierzchołek był po prostu kulminacją tego masywu. Tak to odebrał Thomas Townsend, który w 1853 r., na oficjalnej mapie kolonii (ściślej hrabstwa Selwyn), nazwał cały masyw Mt Kościuszko i zlokalizował najwyższy punkt tam, gdzie znajduje się on dzisiaj.
Góry Śnieżne przeszły ten sam proces w nazewnictwie, co góry na całym świecie. Ludzie pierwotni nazywali cały górotwór, różniący się od płaskich nizin, pustyń czy bagien, oraz wyjątkowe fragmenty gór wiążace się z ich wierzeniami, dostawą żywności, schronieniem lub niebezpieczeństwem. Później nazywano góry dla określenia granic terytorium. Stosunkowo niedawno (w historii ludzkości) najpierw naukowcy zaczęli interesować się wysokościami gór, a dopiero w okresie ostatnich pięciuset lat rozpoczęto proces nazywania gór i przełęczy danego masywu oraz granic własności.
Z przewodnika "Snowy Mountains Walk" |
Około stu lat temu, w bardziej popularnych górach zaczęto nazywać każdą przełączkę, turniczkę i grzbiet. Kiedy trzydzieści pięć lat temu pisałem swoją pracę doktorską, w maleńkich Tatrach istniało około trzech tysięcy nazw, włączywszy stawy, potoki, jaskinie i polany. Do nazewnictwa górskiego dochodzą obecnie terminy wiążące się z ochroną środowiska i jego zanieczyszczeniem.
Alan Andrews opublikował w swej książce czarno - białą wersję obrazu Guerarda i szkice do tego obrazu. Nie ma najmniejszej wątpliwości, że Guerard upamiętnił panoramę z wierzchołka Mt Townsend. Wystarczy porównać jego szkice z obrazem znajdującym się w Dixson Galleries w Sydney.
W prawym dolnym rogu obrazu widać charakterystyczny kamień w kształcie ostrej piramidy i położoną na nim płytę. Ten szczegół pokazuje również zdjęcie zamieszczone w przewodniku Snowy Moutains Walks i podpisanym Rock formation near Mt Townsend.
Na obrazie Guerarda widać na ostatnim planie Mt Jugangal (2061 m npm), jedyny dwutysięcznik w Górach Śnieżnych położony poza głównym masywem, a blisko imponujący mur skalny – Watson Crags, niewidoczny z Mt Kościuszko. Bardzo podobny slajd zrobiłem w 1983 r. z Townsed Spur, około 20 min. drogi od Mt Townsend. Na moim zdjęciu widać cztery kolejne grzbiety górskie; począwszy od najdalszego: Mt Jagungal, Watson Crags, Mt Sentinel i Carruthers Spur.
Fot.Janusz Rygielski, listopad 1983 |
Można powiedzieć, że von Guerard namalował panoramę z Mt Kościuszko, zgodnie ze stanem wiedzy w 1862. Zgodnie z przyjętą później praktyką, panorama przedstawia widok z Mt Townsend.
Tekst i zdjęcie Janusz Rygielski
| 
