| W piątek, 20 kwietnia 2007 r. w reprezentacyjnej Sali Polskiego Konsulatu odbyła się niecodzienna uroczystość, która oprócz grupy Polaków zgromadziła wielu przedstawicieli australijskiego świata polityki, nauki oraz mediów.
Dr. Seweryn Ozdowski został uhonorowany wysokim odznaczeniem państwowym. Konsul Generalny Rzeczpospolitej Polskiej, prof. dr Ryszard Sarkowicz wręczył Panu Ozdowskiemu przyznany przez Prezydenta Polski Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej.
Nie było to pierwsze polskie odznaczenie dr. Ozdowskiego.
Podobnie jak dwaj australijscy politycy, obecny Premier John Howard i poprzedni, Malcolm Fraser – dr Ozdowski otrzymał także Medal Solidarności. Władze australijskie natomiast przyznały naszemu rodakowi Order of Australia Medal.
Kim jest dr Seweryn Ozdowski? Przedstawiając uhonorowanego odbiorcę Krzyża Oficerskiego, pan Konsul Generalny powiedział, że dr Ozdowski jest człowiekiem o wielu obliczach. Polityk – do niedawna pełniący funkcję Australijskiego Komisarza Praw Człowieka (Australian Human Rights Commisioner and Disability Discrimination Commisioner). Naukowiec – posiadający stopnie naukowe z dziedziny prawa i socjologii, uzyskane w Polsce, w Niemczech i w Australii. Wykładowca akademicki, zatrudniony obecnie na dwu uczelniach – Sydney University oraz Western Sydney University.
Przede wszystkim jednak dr Ozdowski to skromny, rodzinny człowiek. Prosił, aby to odznaczenie wręczono mu bez wielkiego rozgłosu. Dlatego też Konsul odstąpił od pierwotnego zamiaru uhonorowania dr Ozdowskiego podczas uroczystości z okazji Święta Narodowego – 3 Maja i do Konsulatu zaproszono jedynie najbliższe dr Ozdowskiemu osoby.
Państwo Hanna i Seweryn Ozdowscy wyjechali do Niemiec w r. 1973, tuż po ukończeniu swoich studiów. Powód wyjazdu był prosty – brak perspektyw. W Polsce, po chwilowej euforii lat 60, nastąpił rok 68, a później 70. Wydawało się wówczas, że nic nie jest w stanie wróżyć żadnych zmian na co najmniej kolejne 100 lat.
Podczas dwuletniego pobytu w Niemczech pan Ozdowski pracował fizycznie, równocześnie studiując. Poznał dobrze język niemiecki. Do Australii wyemigrowali w roku 1975, już z maleńkim Adamem. Tak jak większość emigrantów zostali zakwaterowani w hostelu w Villawood.
I znowu tak jak w przypadku wielu emigrantów najpierw praca fizyczna, ale i równocześnie nauka. Uzyskanie stypendium doktoranckiego na uniwersytecie New England. Nawiązywanie kontaktów z australijskimi rodzinami ze świata nauki i polityki.
Przez cały czas dr Ozdowski zaangażowany był w działalność na rzecz społeczeństwa polskiego w Australii. Chociaż te kontakty musiały się nieco rozluźnić pod koniec lat 90, kiedy powołany został na stanowisko Komisarza. Pan Ozdowski musiał działać w imieniu wszystkich Australijczyków, nie wyróżniając żadnej, nawet najbliższej swojemu sercu nacji.
Redaktor Eugeniusz Bajkowski, jeden z przyjaciół dr Ozdowskiego wspominał lata osiemdziesiąte, kiedy to wspólnie z młodym wówczas emigrantem, panem Sewerynen organizowali pomoc dla Polski i Polaków. Wiele wysiłku należało wtenczas skierować na pomoc zarówno tym, którzy dopiero co osiedlili się w Australii, jak i tym, którzy zostali w Kraju, czekając na połączenie się z najbliższymi. Dzięki wspólnemu wysiłkowi i pomocy życzliwych osób zdołano wiele uczynić – a pokonywane trudności scementowały przyjaźń obydwu Panów.
Dr Ozdowski dziękując Konsulowi Generalnemu oraz pracownikom Konsulatu za zorganizowanie tej uroczystości zapewnił, że pomimo 34 lat pobytu na emigracji włada językiem polskim bardzo dobrze. Jednak ze względu na obecność wielu anglojęzycznych gości, będzie mówił po angielsku.
Podziękował redaktorowi Bajkowskiemu, wspominając wiele “bitew”, które wspólnie wygrali. Podkreślił, że podziwia red. Bajkowskiego za jego wiedzę, szczególnie z dziedziny historii oraz za ogromną mądrość życiową.
Następnie padały znane i mniej znane nazwiska australijskich polityków, działaczy społecznych i związkowych oraz ludzi świata nauki, których dr. Ozdowski spotkał i z którymi współpracował na różnych odcinkach swojej działalności. Wielu z nich przybyło do Konsulatu na tę uroczystość. Dr Ozdowski dziękował im za wieloraką pomoc.
Dziękował również za pomoc i lojalność licznym przedstawicielom polskiej społeczności wymieniając tych, którzy byli obecni oraz wspominając tych, którzy już odeszli.
Zebrani gromkimi oklaskami zareagowali na specjalne podziękowanie, jakie Pan Ozdowski wyraził pod adresem swojej żony mówiąc, że to odznaczenie należy również do niej oraz do ich dzieci. Dwoje z nich Aleksander i Agata wraz z matką, panią Hanną Ozdowską towarzyszyło Ojcu podczas uroczystości. Najstarszy syn, Adam przebywa w Polsce.
Swoje wystąpienie dr Ozdowski zakończył dwoma toastami:
“Niech żyje demokratyczna, niepodległa i praworządna Polska!”
Oraz “Niech żyje Australia!”
Całą uroczystość uświetnił krótki koncert muzyczny. Młody skrzypek, Adam Wąsiel, uczeń prof. Wiłkomirskiej oraz pianistka (biegla mówiąca po polsku) Eka Tatanashvili, wykonali najpierw Pieśń Kurpiowską Karola Szymanowskiego, potem Vidui (Pierwsza część suity ‘Baal Shem’) Ernesta Blocha oraz na zakończenie 6 Tańców Rumuńskich Bela Bortoka.
Na szczególne podkreślenie zasługuje także oprawa kulinarna spotkania. Pani Ela Chylewska, która jak się dowiedzieliśmy spokrewniona jest z rodziną państwa Ozdowskich, pokazała jeszcze jeden rodzaj artyzmu – tego roznoszonego na półmiskach.
Chociaż panuje przekonanie, że sukces już sam w sobie jest nagrodą, jednak nic nie umniejsza wagi publicznego docenienia wysiłku jaki został włożony w osiągnięcie sukcesu i to na wielu polach. Tak właśnie jest w przypadku dr Seweryna Ozdowskiego. Dlatego niech mi będzie wolno, w imieniu polskiej społeczności, złożyć całej rodzinie Państwa Ozdowskich serdeczne gratulacje.
Marianna Łacek
Foto: Tom Koprowski
Kompozycja obrazka w tytule Puls Polonii. Foto: Tom Koprowski | 
