Kategorie:
Nowiny
Ze Świata
Z Polski
Z Australii
Polonijne
Nauka
Religia
Wyszukiwarka 

Szukanie Rozszerzone
Konkurs Strzeleckiego:

Archiwum:

Reklama:

 
12 października 2023
W Świątyni Czasu
Dr Marek Baterowicz; foto Naseem Khan & Jerzy Kortynski

W zeszły piątek, 6 października 2023, zebraliśmy się w Bryan Brown Theatre ( Bankstown), który tego wieczoru stał się jakby świątynią Czasu wskrzeszonego i to w dwóch tunelach, biegnących równolegle po ścieżkach pamięci. Najbliższy z nich mówił do nas z filmu przypominającego obrazy z festiwali Kościuszki i Strzeleckiego, które na przestrzeni lat piętnastu organizował KHI ( Kościuszko Herritage Inc). Nie zabrakło w nim też obrazów z wizyt przedstawicieli Monaro Ngarigo w Krakowie u grobu Tadeusza Kościuszki, zwiedzania wawelskiego zamku i Krakowa. Było to jakby preludium do konkursowej gali, a trwało od 6 PM do 7 PM.

Następnie otworzył się tunel Czasu przywołujący epokę Pawła Edmunda Strzeleckiego z okazji 150-lecia jego zgonu, celebrowanego w ramach obchodów Roku Strzeleckiego, ogłoszonego w 2023 przez Sejm RP. Za sprawą Polskiej Fundacji Kościuszkowskiej i Kościuszko Heritage Inc. z siedzibą w Australii był to więc uroczysty powrót do wieku XIX-tego, a Paweł Edmund Strzelecki patrzył na nas z ekranu, gdzie monumentalna fotografia ukazywała jego oblicze, promieniujące olimpijskim spokojem, choć urodził się przecież wtedy, kiedy Polska znikała z mapy Europy.

A wyruszy na podbój planety odkrywając nowe ziemie, zwłaszcza w Terra Australis, gdzie spędził aż cztery lata. Tę część wieczoru prowadził już Eryk Lenartowicz ( Master of Ceremony), a rozpoczęło ją „aknowledgement of Country” . Następnie wystąpił ambasador RP w Australii pan Maciej Chmieliński , który w serdecznych słowach przedstawił sylwetkę naszego podróżnika. Zaraz po nim przemawiał patron KHI i były dyplomata australijski Richard Broinowski, którego polscy przodkowie przybyli do Australii w wieku XIX-ym, a Gracjan Brojnowski zasłynął szczególnie wspaniałym dziełem „Birds of Australia” ( 6 tomów), którym zachwycił się Paderewski i nabył je dla Biblioteki Jagiellońskiej.


Nowy Ambasador RP Maciej Chmieliński z Lajkonikami


Rektor Sanktuarium Maryjnego w Marayong ks. Artur Botur z Bożeną, Marzeną i Andrzejem w czasie przerwy

Wystąpił też prof. Michael Organ, historyk, archiwista i były polityk, który zarysował postać Strzeleckiego nie tylko jako podróżnika, ale i człowieka o wielu talentach, także filantropa, zarazem i „mystery man”. Dobrym punktem wieczoru był uroczy popis pani Zofii Kaszubskiej, która zaskoczyła nas bezpretensjonalną piosenką „How to pronounce Strez-lecki”. Zaraz potem przemiłą niespodzianką był występ młodziutkiego skrzypka Sebastiana Banasiaka-Adaji, który grał z dużą wrażliwością Romans Henryka Wieniawskiego, z akompaniamentem Krzysztofa Małka.

I wreszcie sam maestro Krzysztof Małek wykonał z temperamentem sławnego poloneza (op.53, ), w którym słychać na przemian kantylenę i jakby tętent końskich podków. Pan Małek występuje od wielu lat, jest naszym najlepszym pianistą w Australii i często dawał koncerty nie tylko dla Polonii. Zachwycony programem wieczoru na pewno był i sam hrabia Strzelecki, bo przemówił z ekranu ( „This is Strzelecki speaking” E.Kędziora), dziękując Ernestynie ( kapłance w tej świątyni Czasu ), że o nim pamięta. Niewątpliwie jej ogromną zasługą jest to, że pielęgnuje ona – angażując tuziny osób z Polonii i osobistego „kapitana” prof. Andrzeja Kozka – wielkie postacie Kościuszki i Strzeleckiego, złączone w Australii jakby bliźniaczym, duchowym pokrewieństwem. Z polonijnych osiągnięć te festiwale poświęcone obu gigantom polskości i zarazem wartości uniwersalnych, nie mają sobie równych.


Wspaniali wirtuozi pianista Krzysztof Małek (po lewej) i skrzypek Sebastian Banasiak-Adaji


Można powiedzieć, że impreza odbyła się w "zagłębiu kwiatowym"

W daszym ciągu wieczoru byliśmy świadkami prezentacji wyników konkursu, przedstawianych (po kolei) przez małżonkę Ambasadora Małgorzatę Jagas-Chmielińską, byłego ambasadora Australii Richarda Broinowskiego i dr Alison-Broinowski. Nie trzeba ich tu powtarzać, gdyż są dostępne na Pulsie Polonii, w kategoriach piosenki, poezji czy w sztukach plastycznych. Jednak warto warto tu przypomnieć, że pierwszą nagrodę za piosenkę „Badźmy wszyscy jak Strzelecki” zdobył Lech Makowiecki z Gdyni, znakomity bard patriotycznych pieśni, znany również Polonii australijskiej z występów na antypodach.

Natomiast trzeba podkreślić wielki zasięg konkursu, gdyż prace nadesłano nie tylko z Polski, ale i z odległych krajów planety. Artyści ci jak Daria Liui z Rosji, Elena Łabetskaja z Uzbekistanu, artystka japońska Riho Okagami-Siedlecka, Alexandra Woźniak z USA czy Rafał Mickiewicz z Litwy zdobyli wyróżnienia i dyplomy. Warto też zauważyć duży udział młodzieży z Polski i Australii. W foyer prezentowano sporo ich prac, a w drugiej części piątkowej gali słyszeliśmy utwory młodych raperów, bo taka jest moda współczesności, natomiast starsze pokolenia wolą piosenki śpiewane np. przez Dorotę Banasiak, matkę młodziutkiego skrzypka Sebastiana i dysponującą przy tym imponującym głosem.


Laureatka I nagrody w kategorii plastycznej Aleksandra Dukat z Melbourne


Marta Baterowicz, małżonka sławnego poety

Podczas gali w Bryan Brown Theatre, oprócz gastronomicznego festynu, doszło też do promocji książki Lecha Paszkowskiego „Paweł Edmund Strzelecki. Podróżnik, odkrywca, filantrop” ( Poznań, Wydawnictwo Naukowe UAM 2021, str.448). Współwydawcą jest Kościuszko Heritage, a jest to tłumaczenie książki Paszkowskiego „Sir Paul Edmund Strzelecki, Reflections on his Life” ( Melbourne 1997). Uniwersytet im.Adama Mickiewicza w Poznaniu opublikował ten pokaźny tom z uwagi na jego dużą wartość naukową, a jest to też rzetelna biografia Strzeleckiego. Nasz podróżnik też pozostawił dzieło o naukowej wartości Physical Description of New South Wales and Van Diemen’s Land ( London 1845), które nadal jest źródłem informacji o Australii. Otrzymał za to Złoty Medal Królewski i ogłoszono go „geografem o nadzwyczajnych zasługach” ( 1846).

Za pełną poświęcenia pracę w czasie zarazy i głodu w Irlandii przyznano mu tytuł Kawalera Orderu Łaźni ( 1848). I do tej misji Strzeleckiego nawiązywał wiersz „Terra Nullius” Moniki Athanasiou – poprzez temat głodu - recytowany przez autorkę w ubiegły piątek w Bankstown. Książka Paszkowskiego doczekała się zatem polskiego przekładu z inicjatywy Kosciuszko Heritage, a jest rzeczywiście nieocenionym kompendium o Strzeleckim i jego dokonaniach, a nie wyłącznie biografią. Są w niej nawet listy do Adyny, polemiczne wątki z paszkwilem Helen Heney i wiele aneksów, przypisów, a czyta się to świetnie kontemplując ilustracje z epoki Strzeleckiego i czasem naszej.


Przed imprezą galową oraz w czasie przerwy można było oglądać wystawę konkursowych obrazów


Trójca wybitnych znawców Strzeleckiego w Australii: od lewej - Andrzej Kozek, Michael Organ i Felix Molski

Odrzucony przez ojca Adyny Paweł Edmund ruszył w świat i zwiedził prawie całą planetę, a w Londynie bywał na dworze królowej Wiktorii, która kilkakrotnie nagradzała jego zasługi. Dzięki staraniom Kosciuszko Heritage dzieło jego życia trwa w pamięci Polaków.

Marek Baterowicz, Ph.D.